PZT polega na stopniowym niszczeniu trzustki i zaniku aktywnej tkanki gruczołowej. Następuje upośledzenie czynności wewnątrzwydzielniczej jak i zewnątrzwydzielniczej. Przebieg choroby jest powolny i trwa latami doprowadzając do niewydolności trzustki, a co za tym idzie do zaburzenia trawienia i wchłaniania. Jest to schorzenie trwałe, postępujące, w którym sprawność wydzielnicza narządu nigdy nie powraca do normy.
Przyczyny PZT:
Nadmierne spożywanie alkoholu, palenie tytoniu, ciężkie epizody OZT, niedrożność przewodu trzustkowego, czynniki genetyczne, współistnienie z chorobą Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego, mukowiscydozą.
Objawy PZT:
Silny ból brzucha wywołany spożyciem alkoholu i/lub posiłku wysokotłuszczowego – promieniujący do pleców. Dodatkowo: chudnięcie, okresowo występująca żółtaczka, w późniejszym okresie zespół złego wchłaniania, biegunki tłuszczowe oraz cukrzyca.
Diagnostyka PZT:
USG, cholangiopankreatografia rezonansu magnetycznego (MRCP), endoskopowa ultrasonografia (EUS), endoskopowa cholangiopankreatografia wsteczna (ECWP).
Leczenie żywieniowe
Ważna jest podaż enzymów trzustkowych (m.in. kreon, pankreatyna), które poprawiają wchłanianie oraz trawienie składników pokarmowych a także zmniejszają dolegliwości bólowe.
Pierwszym najważniejszym elementem diety u chorych jest ograniczenie tłuszczu, którego w dziennej racji pokarmowej nie powinno być więcej niż ok. 60-90g (tłuszcz dodawany do potraw i ten który już jest w nich zawarty) – zależy od tolerancji pacjenta.
Drugą najistotniejszą sprawą jest zakaz picia alkoholu.
Dieta powinna być łatwostrawna, niskotłuszczowa, niskobłonnikowa i mieć dużą wartość energetyczną. Węglowodany stanowią główne źródło energii.
